معرفی کتاب: یاسین میرزایی کلهر
مجموعه شعر «نوشک روان» سروده آقای «فرشید کریمی» از سری کتاب‌های سپیدار در 104 صفحه توسط نشر شالگردن منتشر شد.
نوشک روان، پنجمین دفتر شعر آقای فرشید کریمی شاعر و روانکاو شیرازی است. نام کتاب اشاره دارد به لقب خسرو یکم ساسانی یا همان کسری انوشیروان دادگر. تقدیم نامه کتاب با اشاراتی به تاریخ ایران باستان و سازندگان تمدن هخامنشی یعنی کوروش و داریوش آغاز می گردد که به گونه ای نیک نگاشته شده است. اشعار این کتاب دارای مضامین تاریخی، عاشقانه و فلسفی است. واژگان اشعار چون نام کتاب، اغلب اصیل، خاص، کهن و البته تازه یاب در شعر نو هستند. شاعر فلسفیدن و پیچیدگی و طرح پرسش همیشگی از خواننده را طبق معمول در این کتاب نیز دنبال کرده است! کتاب چون اشعار دیگر این شاعر دگرانديش و ژرف بین، نگاهی متفاوت به هستی، زندگی، زیستن و عشق دارد. شاعر همواره از مضامین فلسفی و روانکاوی در سرودن اشعار بهره می‌برد، مطالعه اشعار انسان را به تأمل وا می‌دارد و لحظه ای خلسه ذهنی برای روان و ذهن خواننده ایجاد می کند. می‌توان گفت این گونه فلسفیدن و آرمان گرایی در شعر معاصر بعد از فرخزاد کمتر دیده شده است!
آرمان شاعر، همان اراده گرایی و زاویه زیستن انسان هوشمند در تاریخ، عشق، کیش شخصیت و آرمان جویی ملی است که به نظر می‌رسد این ابعاد را همواره در سروده هایش، دنبال می کند. در این کتاب، دغدغه شاعر، فلسفیدن با زبان عشق، حماسه و تاریخ است.
شاعر اشاراتی عاشقانه و ستودنی هم به شهرها و مکان هایی چون: شیراز، کشمیر، بدخشان، دکن، خان بالیغ، فارسان، بیشابور، سومنات، گازرون و جزیره هرمز، شخصیت هایی مثل: مسیح، داریوش یکم، شاهپور یکم، اشکبوس، وصال شیرازی و شش فرزندش، شلینگ، سندباد و کتاب های ماتیکان هزاردادستان و دره نادره دارد! می‌توان گفت شاعر در این اثر از زبان فلسفی و جامعه شناختی کتاب های مانتره و ورجاوند و سیمرغ به زبان نمادین عشق رسیده است! از زبان شاعر هویداست که این کتاب ادامه کتاب سپنتا است. آشکار شدن این مساله سخت نیست که بفهمیم شاعر، پیشرو، اهل خردورزی، خردسازی و مطالعات گسترده است، به اصطلاح مشت پری دارد!
او در این نوشتار و سروده، معنا را ارجحیت بر هر چیز تشخیص داده است. دغدغه اش حضور گمشده معنا و تحلیل بر ساختار عشق است!
می‌توان گفت که تفاسیر عشق در این کتاب، همان دوست داشتن سیری ناپذیر میهن آرمانی و اساطیری شاعر در ناخودآگاه فردی و جمعی اش است. آری، عشق بهانه بیان گشته است!
واژگان در آنیمای شعرش وجودی نمادین از جام سپنتای عشق پیدا کرده اند که بدون هیچ نقابی عریان نمایی می کند. آری، با خوانش این کتاب، شاعری متفاوت را شناختم، از این آشنایی بسی خرسندم.
انتهای پیام/
