به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس،در حال حاضر امکان آلودگی کبد جدید به ویروس هپاتیت«سی» وجود دارد. تقریبا در همه افراد پیوند کبدی، هپاتیت« سی» دوباره در کبد عود می کند. متاسفانه سرعت پیشرفت بیماری کبدی به دلیل مصرف داروهای تضعیف کننده دستگاه ایمنی زیاد خواهد بود. خوشبختانه ورود داروهای جدید خوراکی ضد ویروس هپاتیت«سی» تحول عظیمی در بیماران پیوند کبد ایجاد کرده است.
هم اکنون میزان زندگی و بقای بیماران مبتلا به هپاتیت«سی» پس از پیوند کبد در حد قابل قبول است و هیچ منعی برای پیوند کبد آنها وجود ندارد. در حقیقت بیش از 90 درصد این افراد تا سه سال پس از پیوند، زندگی فعال خود را خواهند داشت.
این بیماران از مشکل های ناشی از زردی و یرقان، خارش تجمع زیاد آب در شکم و همچنین اختلال های روانی رهایی می یابند و می توانند دوباره توانایی تولید مثل خود را بدست بیاورند. پس از پیوند نیز بیمار برای حفظ کبد پیوندی نیاز به مصرف طولانی مدت داروهای گوناگونی دارد.
پس از جراحی معمولا بیمار چند روز در بخش مراقبت های ویژه و پس از آن به مدت یک ماه در بیمارستان بستری می شود. در این مدت بررسی های لازم از نظر وضعیت کبد پیوندی و احتمال پس زدن صورت می گیرد؛ خطر پس زدن کبد پیوندی معمولا در چند هفته اول پس از جراحی جدی است.
پس از ترخیص نیز آزمایش های دوره ای خون(ماهیانه) و معاینه مرتب برای بررسی وضعیت فرد ضرورت دارد. با توجه به اینکه داروهای مصرفی مانند سیکلوسپورین و تاکرولیموس می توانند فشار خون را افزایش دهند معاینه منظم از نظر وضعیت فشار خون ضروری است.
و اما پاسخ به این سوال که چه زمانی پیوند کبد به بیماران توصیه می شود، آسان نیست اما آنچه مسلم است در مراحل اولیه نیازی به پیوند کبد نیست و در صورتی که با وجود درمان های طبی، وضعیت کبد بیمار بهبودی حاصل نکند و پیشرفت به سمت تنبلی کبد صورت گیرد و خطر جانی بیمار را تهدید کند، بحث پیوند کبد مطرح است.
* دکتر سید موید علویان، فوق تخصص گوارش و کبد، استاد دانشگاه بقیه الله و عضو فرهنگستان علوم پزشکی
