نمایشگاهی سراسری از صنایع دستی و حوزه گردشگری

یادداشت/

مهندس علی عزتی موسس انجمن هنرمندان خود آموخته کشور

در تاریخ 11 بهمن ماه 1400 نمایشگاهی سراسری از صنایع دستی و حوزه گردشگری باحضورهنرمندانی شورانگیز وپهلوانانی سرمدی که هرکدام گنجینه های دانستگی و وارستگی اند اینبار در مراتب و شأنی دیگرگونه ،خاصه،صرفنظر از نژاد، زبان، عقیده، فرهنگ و رنگ، قومیت و ملیت نموداری مستند از درک، آرزو‌، تصویری روشن از همدلی و همبستگی اقوام را به نمایش گذاشتند که در پویشی همگانی به گرد هم درآمدند تابا زبانی مشترک و خلاقه به نزدیکترین طریق تفاهم رنگین کمانی از خلاقیت ،بداعت و نوآوری را برانگیخته بر پا نمایند،که برپاشد.

گویی جولان مجسم خیال اند تا در “پرتو‌شکوه پرشوکت پیوستگی نوع بشر “در بازنمود تصویری روشن از آینده ،خبر از تغییر فصل می دهندکه خاستگاهی جز اراده معطوف به انسان سرمدی نداشته تا در گذرگاه خاطره ای اینچنین شورانگیز پنجره ای رو به هوایی تازه گشوده شود.شگفت انگیزتر آنکه در گوشه به گوشه این نمایشگاه که کاروانی از همگرایی اقوام را به نمایش گذاشته، برآیند نوعی همزیستنی تاریخمند را تجربه می کند که راوی نوعی بالقوه گی ناممکنهاست آنهم از رهگذر انتزاع، درهم تنیده و گداخته، به بازنمود افسانه ها،اسطوره ها و آیین های کهن پرداخته است.

این نمایشگاه یادمانی مشتمل بر تازه ترین دستاوردهای است که پیشینه ایی به درازنای تاریخ دارد که در فرآیندی مستدل، خودانگیخته، به ترجمانی بی بدیل خاستگاه همگان را بر می تابد که در گام نخست شناخت از هویت خویش و در گام پسین شناخت از فرهنگ ها و آئین های اقوام و نتیجه حاصل همین ملتقاست که به رویاهای ما مادیت می بخشد.

یعنی: تقریر مجالی برای همنشینی و همگرایی،تکریم تک صدایی به سوی چند صدایی وتحقق عالی ترین پیوستگی نوع بشر ،که دلالت مستقیم معطوف به انسان دارد و در ترازی ژرفتر از معنای مکرر و همآوازی وسیعترین از آنچه تاکنون بدان توجه می شد، به نگاهبانی میراث‌کهن سرزمین خویش همت گمارده اند.

انجمن هنرمندان خودآموخته ایران بر این باور است که به حکم ضرورت تاریخ این نمایشگاه میتوان و باید به صورت دوره ای هر ماه در یک استان با همین مرتبت برگزار گردد که بزودی خواهیم دید که چگونه به جایگاهی جهانی در حوزه گردشگری تبدیل خواهد شد.

آری هرچند هیچ آغازی نقطه کمال نیست اما مهم اکنونِ ماست که با شمائیم، هم نوا و همسفر افق‌های بیکران در دایره واژگانی نامحدود از جنس همان تاروپودی که رویاها از آن جان می گیرند.
گفتند ؛آینده تاریک است
گفت ؛ شاید
اما وظیفه ما روشن است .

انتهای پیام/