گروه فرهنگی یکتاپرس؛ متن سخنرانی کوتاه سید مهدی شجاعی در مراسم تشییع پیکر مرحوم سعید تشکری:
بسم الله الرحمن الرحیم
وَبَشِّرِ الصَّابرِینَ الَّذینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَهٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ
صل الله علیک یا علی بن موسی الرضا
فقدان هنرمند متعهد، هنرمند ولایی،هنرمند عاشق اهل بیت و خادم امام رضا بسیار دردناک است و تاسف برانگیز. فاجعه ای است جبران ناپذیر. شکافی است که به هیچ وسیله‌ای پر نخواهد شد.
من به عنوان یک رفیق که در تمام طول عمر جز اخوت و برادری و رفاقت و صداقت از ایشان ندیده‌ام، به عنوان یک نویسنده ای که دوشادوش و در کنار ایشان تجربه های قلمی را سپری کرده‌ام و به عنوان یک ناشری که تلاش کرده‌ام مجموعه آثار ایشان را منتشر کنم در پیشگاه امام رضا سلام الله علیه گواهی می دهم که ایشان لااقل حدود بیست سال پیش که در حرم امام رضا با هم پیمانی بستیم، در تمام این سال‌ها به جز خدمت به اهل بیت،به چیز دیگری نمی اندیشید.
سختی های بسیاری کشید. بسیار تنها بود،. بسیار دل خسته بود. و متاسفانه در شرایطی که ما هستیم، در این دوران و به خصوص در این چند دهه اخیر ما دچار یک قساوت شاید ایدئولوژیک و سیاسی شدیم به نحوی که هنرمندانی را که با ما زاویه دارند سعی می کنیم ندیده بگیریم یا بعضاً حق حیات هم برای آنها قائل نیستیم.
نویسندگانی که دیگر اندیش هستند یک جور.
ولی از سعید تشکری، نزدیکتر و متعهد تر و انقلابی تر فکر نمی‌کنم کسی را بتوان پیدا کرد که تمام قد در خدمت آستان اهل بیت به‌خصوص امام رضا سلام الله علیه باشد
و وقتی این تنهایی و غربت را در مورد ایشان می بینیم بسیار بسیار اسباب تاسف است و جا دارد در اینجایی که ایشان را بدرقه می کنیم عرض کنم که ایشان قطعاً با آنچه که ما می فهمیم به جای خوبی رسیده است، میزبان خوبی از این پس خواهد داشت. در این شکی نیست.
همچنان که اهل بیت علیهم السلام در طول تاریخ نسبت به شعرا و کسانی که فضایل آنها را نقل می کردندو آنها را به مردم می شناساند و معرفت آنها را در مردم ازدیاد می بخشیدند، نسبت به آنها بسیار کرامت و احسان می کردند.
در این که میزبان اصلی ایشان حضرت ثامن‌الحجج خواهد بود و از این پس در آرامش مطلق و در نشاط تمام و کمال به سر خواهد برد هیچ شکی نیست.
آنچه که باید بازنگری کنیم، کاری است که ما با سعید تشکری کردیم و رفتاری است که ما با ایشان داشتیم.
علیرغم اینکه اطلاع داشتیم و آقایان مطلع بودند از مشکلات و مریضی ها هزینه ها و هزاران مصیبت دیگر،در زمان حیات ایشان قدمی برنداشتند و الان از ایشان تجلیل می کنند.
امیدوارم انشالله این ضایعه حداقل این تنبه و هشدار را به ما بدهد که از این پس، قدرعزیزانی از این دست را که کم هستند و به واقع نادر اند بیشتر بدانیم.
در همه دنیا از آثار باستانی که سنگ و خاک و خشت است مراقبت های ویژه می شود.
و عزیزی مثل آقای سعید تشکری که می توانست دهها سال دیگر بنویسد و خلق کند و قلمش در خدمت اهل بیت باشد صرفاً به دلیل بی توجهی ها و کم مهری های ما دارفانی را وداع گفت.
اینطور نیست که فکر کنیم اجل او در همین زمان بوده، نه، این بحث حقیقتاً ریشه تاریخی دارد که بحث جبر با بحث علم و اراده خدا متفاوت است و اینکه ما فکر کنیم ایشان در این تاریخ باید دار فانی را وداع می گفت این طور نیست. می بینیم که در دنیای معاصر کسانی می توانند به سلامت زندگی کنند به دلیل رسیدگی هایی که به آنها می شود.
بعد از مرحوم ابوالفضل زروئی نصرآباد ایشان دومین نفری است که به دلیل کم توجهی مسئولین فرهنگی و هنری که از حال ایشان خبر داشتند، دار فانی را وداع گفتند و از دست رفتند.
امیدوارم که انشالله آنچه که ما کم گذاشتیم، میزبان جدید ایشان جبران کنند. میزبانی که در طول حیات ایشان به واقع به لحاظ معنوی از ایشان میزبانی می کردند.
و طوبی له حس مآب
و صل الله علی محمد و آل محمد
__
انتهای پیام/
