غوغای کاکاتوس رُمانی سمبلیک

معرفی کتاب: مریم نفیسی راد

غوغای کاکتوس، عنوان دومین رمان فائقه درویش است که در زمستان سال 1400 از سوی انتشارات البرز چاپ و وارد بازار نشر کتاب شده است. این رمان را که می توان در دستهٔ رمان‌های سمبلیک قرار داد، در فضای بیمارستان روانی به تصویر کشیده شده است و هر یک از نمادهایی که در این رمان کدگذاری شده دارای معانی متفاوتی هستند و هر کس می‌تواند برداشت مخصوص به خودش را از نمادها داشته باشد، اما در نهایت همهٔ ما به نقطه‌ای می‌رسیم که هدف و معنای اصلی رمان در آن نقطه قرار گرفته است.

نقطه‌ای که در آن عشق، به نجات بشریت می‌پردازد. همچنین قابل ذکر است که رمان غوغای کاکتوس درون‌مایه‌ای فلسفی، اجتماعی و روانشناسی دارد و مخاطب در این رمان با شخصیتی همراه می‌شود که دچار اختلال حالات هیجانی و احساساتی است و علائم بیماری وسواس روحی در اندیشه‌ها و اعمالش وجود دارد. نویسنده در این کتاب به انعکاس بخشی از مشکلاتی که بشریت با آن دست درگریبان است می‌پردازد.

به گمانم دور از تصور نیست که این رمان بتواند به انسان‌ها در ریشه یابی زخم‌هایی که از درون، روح انسان را می تراشد، کمک کند. در اینجا به قسمتی از رمان می پردازیم: آنقدر گرسنه بود که مزه‌ی غذا را نمی‌فهمید. با عجله قاشق‌ها‌ را یکی پس از دیگری به دهان می‌برد. با سیر شدن شکم، نیم بیشتری از احساسات بدی که در وجودش نسبت به آن مکان داشت از درونش هجرت کرد.

گرسنگی، نقص‌ها را به شکلی وحشتناک در مقابل دیدگان به نمایش می‌گذارد و سیری، زندگی را در جایی که دوست نداریم برایمان قابل تحمل‌تر خواهد کرد. دیگر از تقلای بیهوده خسته شده بود. راهی به جز تسلیم نداشت. باید چند روزی آنجا را تحمل می‌کرد. پس بهتر بود چشمانی را که برای خوابیدن بی‌تابی می‌کردند به روی زندگی ببندد.

انتهای پیام/