به گزارش گروه اجتماعی یکتا به نقل از ناسا، منظومه شمسی از برخوردهای عظیم بین اجرام سنگی شکل گرفته است. مشاهدات اخیر ناسا از برخوردی مشابه سرنخ‌هایی درباره تکرار این رویدادها در اطراف ستاره‌های دیگر به‌دست داده است.
بیشتر سیارات و ماهواره‌های سنگی در منظومه شمسی، از جمله زمین و ماه در اوایل تاریخ منظومه شمسی بر اثر برخوردهای عظیم شکل گرفته‌اند. اجسام صخره ای با در هم کوبیدن با یکدیگر می‌توانند مواد بیشتری جمع‌آوری می‌کنند و اندازه آنها افزایش می‌یابد یا به چندین جرم کوچک‌تر تجزیه می‌شوند.
اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر که اکنون بازنشسته شده، در گذشته شواهدی از این نوع برخوردها در اطراف ستارگان جوان که در آنها سیارات سنگی در حال شکل گیری هستند یافته‌اند.
تلسکوپ فضایی اسپیتزر یک تلسکوپ فضایی در آغاز (SIRTF اس‌آی‌آرتی‌اف) در طول موج مادون قرمز بود. این چهارمین و آخرین مرحله از پروژه تلسکوپ‌های بزرگ فضایی ناسا بود. تلسکوپ پروژه ۸۰۰ میلیون دلاری اسپیتزر در سال ۲۰۰۳ از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال پرتاب شد. این تلسکوپ نهایتا در ۳۰ ژانویه ۲۰۲۰ ری‌استارت شد و در حالت Safe Mode بالا آمد و برای همیشه ارتباطش با مرکز زمینی قطع شد.
تصویری که در زیر مشاهده می‌کنید نتیجه برخورد دو جرم بزرگ به اندازه یک سیارک را به تصویر می‌کشد: یک ابر زباله عظیم در اطراف یک ستاره جوان.
انتهای پیام/
