مجید انتظامی: در هر کاری بخصوص اثر هنری عشق نباشد،آن اثر به چشم نخواهد آمد.
گروه فرهنگ یکتا؛ نشست رسانه‌ای رویداد موسیقیایی «همراه خاطره‌ها» شامل گزیده‌ای از آثارمجید انتظامی که درمهر ماه سال جاری به مناسبت هفته دفاع مقدس در تالار وحدت برگزار خواهد شد، با حضور مجید انتظامی و نصیر حیدریان در تالار وحدت انجام گرفت.انتظامی در آغاز صحبت خود گفت: برای این رویداد حدود سه یا چهار ساعت موسیقی نوشته‌ام اما هنوز تمامی قطعات انتخاب نشده است. خوشبختانه در این کنسرت آقای نصیر حیدریان با من همکاری دارد و در این راستا ضمن نت‌خوانی، گروه ارکستر را آماده می‌کند.
وی در پاسخ به خبرنگاری که کدام قطعات برای این رویداد درنظر گرفته شده، گفت: از میان حدود دویست ساعت موسیقی که نوشته‌ام، مانند موسیقی‌هایی از فیلم‌های «کانی‌مانگا»، «جایی برای زندگی»، «مردان آنجلس» و همچنین شیخ بهایی که با سازهای سنتی، نی، کمانچه، قانون نواخته خواهد شد.
انتظامی در جواب سوالی که چرا کم کار شده است، پاسخ داد: ده سال است که من در این عرصه غیبت داشته‌ام چراکه به نظرم شرایط مهیا نبود. خوشبختانه اکنون شرایط بهتر و کنسرت‌های بیشتری برگزار می‌شود و از این رو فکر کردم شاید بتوانم کمکی باشم و تصمیم به فعالیت گرفتم.
وی در پاسخ سوال یک خبرنگار که چرا تاکنون با وجود آهنگسازان و نوازندگان توانمند، آثار ماندگاری در زمینه دفاع مقدس ساخته نشده است؟ عنوان کرد: در صورتیکه در هر کاری بخصوص اثر هنری عشق نباشد،آن اثر به چشم نخواهد آمد.
من به هشت سال دفاع مقدس باور داشتم چراکه عشق و صف‌های طولانی را دیدم و در موشک‌باران‌ها زندگی کردم، بنابراین با تمام وجودم کار می‌کردم. وقتی حماسه خرمشهر را کار می‌کردم پیانو و وسایل اولیه نداشتم، اما خود را در جبهه احساس کرده و آن را با عشق ساختم. در ابتدا فکر نمی‌کردم مورد قبول قرار گیرد چراکه سلیقه مردم از موسیقی علمی دور بود؛ با این حال مردم به آن علاقه نشان دادند.
من دوست ندارم ارکستر سمفونیک ساکن بنشیند و تماشاگر تشویق کند بلکه معتقدم باید بده بستانی میان ارکستر و تماشاگران صورت گیرد. بنابراین در کارهایم فانتزی‌هایی برای خودم در نظر می‌گیرم و سعی می‌کنم گوشه‌ای از آن فانتزی را با تمام سختی‌ها اجرا کنم. هر اپیزود این کنسرت یک واقعه خرمشهر است.
انتظامی در جواب سوال خبرنگاری که درباره ژانر رویداد موسیقیایی «همراه خاطره‌ها» پرسیده بود گفت: کل کار موسیقی کلاسیک است و رنگ و بوی ایرانی دارد و با سازهای سنتی رنگ‌آمیزی شده است. تلاشمان بر این است تا این برنامه را به بهترین وجه اجرا کنیم و فکر می‌کنم کنسرت خوبی شود و مورد قبول مردم قرار گیرد.انتظامی با اشاره به اینکه من تنها رهبر آثاری هستم که خودم اجرا می‌کنم، گفت: من رهبر ارکستر نیستم. مردم فکر می‌کنند هر کسی روی صحنه دست تکان داد رهبر است. رهبری من در حد کارهایی‌ست که خودم اجرا می‌کنم. هر رهبری آهنگساز نمی‌شود همانطور که هر آهنگساز و نوازنده‌ای، رهبر نیست.
او در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران درخصوص اجرای این برنامه در شهر خرمشهر، اظهار داشت: آرزوی من این است که این برنامه در خرمشهر اجرا شود اما توان جسمی من مانند سابق نیست و یکی از دلایلی که آقای حیدریان به من کمک می‌کند همین موضوع است.
انتظامی گفت: اکنون آقای حیدریان ارکستری با حضور هشتاد نفر از بچه‌های هنرستان موسیقی تشکیل داده و قرار است آن‌ها را به سطحی برساند تا به ارکستر سمفونیک وارد شوند. کار نصیریان بسیار مهم است چرا که بی‌دستمزد هفته‌ای دو روز ساعت‌ها تمرین می‌کند.
حیدریان هم در ادامه صحبت‌های انتظامی افزود: ما دوستان قدیمی هستیم و زمانیکه این پیشنهاد همکاری مطرح شد آن را قبول کردم. تمرینات با سازهای زهی آغاز شد تا نوازندگان با قطعات آشنا شوند. در این رویداد برای اولین بار است که تمام قطعه خرمشهر اجرا خواهد شد. پیش از این فقط ابتدا و انتهای آن اجرا شده بود.
نصیرحیدریان افزود: زمانیکه به ایران آمدم متوجه شدم ما در برخی زمینه‌ها کمی کوتاهی کرده‌ایم و از این رو بر آن شدم تا ارکستری تشکیل دهم از سازهای زهی و بادی تا جوان‌هایی را برای موسیقی آماده کنم. باهمکاری بنیاد رودکی گروهی تشکیل دادیم تا آن‌ها از سن پایین ساز زدن در ارکستر را یاد بگیرند.
نواختن ساز در ارکستر از سخت‌ترین حرفه‌هاست چراکه همه نوازندگان باید دقیقاً مثل هم بنوازند و از این روباید هنرجویان ازهنرستان ساز زدن را یاد بگیرند.در دانشگاه‌های دنیا دانشجویان برای ارکستر تربیت می‌شوند به همین دلیل تصمیم گرفتیم جوان‌ها از چهارده- پانزده سالگی نواختن ساز در ارکستر را آموزش ببینند تا زمانیکه وارد ارکستر سمفونیک و ملی می‌شوند آموزش دیده باشند. هفده نفر از جوان‌های این آکادمی در ارکستر ملی خواهند نواخت.
انتهای پیام/
ارسال نظرات
از اینکه دیدگاه خود را بدون استفاده از الفاظ زشت و زننده ارسال می‌کنید سپاسگزاریم.
