گروه سیاسی: یکی از رسانه های اصلی اصلاح طلبان به نام اصلاحات نیوز با آب و تاب فراوان خبر فوت یکی از خوانندگان زن پیش از انقلاب را کار کرده است. نکته جالب این است که بنگاه خبری مزبور به رساندن خبر فوت خواننده مدنظر با نام رامش اکتفا نکرده و نظریات سیاسی وی را نیز انعکاس داده و حداکثر بهره را از سوژه خود برده است. روشی که قطعا جالب نیست و بیشتر می توان از آن تحت عنوان سوءاستفاده یاد کرد تا یک کار رسانه ای.
اما جدا از چرایی انعکاس خبر فوت یک خواننده پیش از انقلاب زن که ضدیتی بیان شده با انقلاب اسلامی دارد و طبق آن چه همین رسانه منعکس نموده، سال ها از دوره خوانندگی وی گذشته بوده است، چرا باید از بین تمام نظرات او، دقیقا آن چه را که در ضدیت با انقلاب اسلامی بیان کرده و خود آن را حرکتی اعتراضی نامیده است، در پیوست خبر فوتش منتشر شود؟! آیا این کار دهن کجی به انقلاب نیست که با اظهارات یک خواننده ضد انقلاب، به نظام حمله نماییم و از جهتی دیگر برای رسیدن به قدرت در همان سیستم به صغیر و کبیر رحم نکنیم؟!
به گزارش یکتاپرس، طبق آن چه اصلاحات نیوز که از اصلی ترین رسانه های اصلاح طلب کشور می باشد، منتشر نموده، آذر محبی تهرانی ملقب به رامش، خواننده و بازیگر قدیمی علت کناره گیری خود از خوانندگی را اینگونه بیان کرده است: «نخواندن من ابتدا اعتراض بود به صدای غدقن زنان در ایران، صدای قدغن خوانندگان زن سرزمینم، که حتی اجازه خواندن و فریاد درون خود را به گوش ها رساندن هم نداشتند. بعد کم کم این اعتراض یک عادت شد و با من سال ها ماند. حالا به این نخواندن عادت دارم، ولی اگر روزی دوباره به ایران بازگشتیم، از ته دل برای همه مردم می خوانم.»
اساسا نقل این سخنان جز ابراز ضدیت با انقلاب چیز دیگری نیست. آن خواننده قدیمی بر اساس اطلاعات ناقص خود مدعی شده که خواندگان زن حق فعالیت در جمهوری اسلامی را ندارند که بدبینانه دروغی بزرگ و خوشبینانه اشتباهی محرز است. نگاهی به بازار موسیقی ایران و فعالیت خوانندگان زن نشان می دهد که اتفاقا ایشان نیز در داخل کشور در حال فعالیت و انتشار آلبوم و برگزاری کنسرت هستند.
اما بخش آخر سخنان وی که آرزوی بازگشت همگانی به ایران را دارد و تلویحا از سرنگونی نظام اسلامی سخن گفته، گویا به دل اصلاحات نیوزی ها نشسته است که این بخش را نیز از قلم نینداخته اند و آن را هم نقل قول نموده اند. همین رویه منفعت گرایانه بخشی از اصلاح طلبان که هم می خواهند نقش اپوزوسیون را بازی کنند و در همان حال جزوی از سیستم باشند، نشان دهنده میل بی پایان ایشان به قدرت است و بحث خدمت و وطن پرستی و ایران در میان نیست و همه این ها بهانه هایی هستند برای دستیابی به قدرت تحت هر شرایطی که پیش بیاید.
