به گزارش یکتاپرس به نقل از ایرنا اگر این مهارت را داشته باشید که اطلاعات غذایی برچسب محصولات غذایی را درست و فوری متوجه شوید مطمئناً کمکتان می‌کند انتخاب‌های غذایی سالم‌تری داشته باشید.
تاریخ مواد غذایی
معمولاً چند نوع تاریخ روی بسته‌بندی غذاها و نوشیدنی‌ها می‌تواند درج شود:
. تاریخی که می‌گوید طبق توصیه تولیدکننده، این محصول باید فروخته شود (مثلاً گوشت قرمز، گوشت مرغ و بوقلمون یا فرآورده‌های لبنی). زمانی که این محصول را می‌خرید باید با این تاریخ هماهنگ باشد.
. تاریخی که می‌گوید محصول تا چه زمانی بهترین کیفیت را دارد. اگر این محصول را بعدازاین تاریخ مصرف کنید ممکن است بیات شده باشد یا طعمش تغییر کرده باشد.
. تاریخی که می‌گوید بهتر است این محصول تا آن زمان مصرف شود؛ یعنی محصول موردنظر تا چه تاریخی بهترین کیفیت و طعم را دارد.
. تاریخ انقضاء که به شما می‌گوید یک محصول چه زمانی دیگر قابل‌خوردن یا آشامیدن نیست.
رمزگشایی از برچسب تغذیه‌ای محصولات غذایی
برچسب غذایی را چطور بخوانیم؟
سازمان غذا و دارو همهٔ تولیدکننده‌های مواد غذایی را ملزم به برچسب‌گذاری روی تمام محصولات خوراکی کرده است. در بالای برچسب تغذیه‌ای، مقدار کالری موجود در هر وعده از آن محصول (همان اندازه که در بسته‌بندی هست) ذکر شده است. اندازه هر سهم بر اساس مقدار غذایی است که افراد معمولاً به‌یک‌باره می‌خورند و توصیه‌ای مبنی بر اینکه چقدر باید بخورید محسوب نمی‌شود.
درصد ارزش غذایی روزانه (% DV)
درصد ارزش غذایی روزانه که در برچسب محصولات غذایی با % DV نشان داده می‌شود به شما می‌گوید که هر وعده یا هر سهم از یک غذا یا نوشیدنی چه مقدار از یک ماده مغذی را برحسب میزان کالری موردنیاز روزانه (۲۰۰۰ کالری) تأمین می‌کند.
این‌طور برآورد شده که یک فرد معمولی روزانه به ۲۰۰۰ کالری نیاز دارد تا همان وزن را حفظ کند اما افراد بر اساس سبک زندگی که دارند ممکن است کالری موردنیاز روزانه‌شان از این اندازه بیشتر یا کمتر باشد. اگر شما هر روز کمتر از ۲۰۰۰ کالری مصرف می‌کنید پس درصد ارزش روزانه ماده مغذی ذکر شده در محصول موردنظر برای شما بالاتر از آن چیزی خواهد بود که روی برچسب می‌بینید.
