به گزارش گروه بین المللی یکتا،به نظر می‌رسد برای ورود یک نامزد مردمی خیلی دیر خواهد بود، اما این کار صورت خواهد گرفت و نام آن برنده خوش شانس می‌تواند "میشل اوباما" باشد. اگر این سناریو رخ داد لطفا به یاد داشته باشید که ابتدا آن را در اینجا (دیلی تلگراف) خوانده اید!
این آن روایتی است که ما از منابع مطلع بریتانیایی که با سیاستمداران خارجی در ارتباط بوده اند، شنیده ایم؛ این که بایدن محبوبیتی ندارد و در برابر دید افکار عمومی در حال پیر شدن است و به شدت گاف‌های لفظی می‌دهد. در تازه‌ترین مورد او ادعا کرد که پارک ملی گرند کنیون آمریکا جزو عجایب نه گانه جهان است. شک و تردید در مورد توانایی‌های او با نزدیک شدن به پایان دوران ریاست جمهوری اش افزایش می‌یابد.
هم چنین، جایگزین‌های بهتری نیز در چشم انداز دیده نمی‌شوند و کامالا هریس معاونش آدمی در سطح بسیار متوسط است و با همگان به گونه‌ای صحبت می‌کند که گویی آدم‌هایی ساده لوح هستند در حالی که خود دانش محدودی دارد. آخرین شاهکار او این بود که به مخاطبان اش اطلاع دهد "بانک‌های جامعه در جامعه هستند"! احتمالا مکاشفه‌ای برای کسانی که فکر می‌کردند در "گرند کنیون" مورد اشاره بایدن هستند!
ما با رقابتی مجدد بین دو نامزد نامحبوب یعنی بایدن و ترامپ مواجه هستیم که هیچ کس واقعا هیچ یک از آن دو را نمی‌خواهد. چرا یکی از آنان را مجبور به بازنشستگی نکنیم؟ با فرض این که ترامپ به لطف مشکلات حقوقی‌ای که دارد نامزدی باشد که هرگز رئیس جمهور نخواهد شد و اکنون انتخابش بین کاخ سفید و یا زندان است، می‌توان سناریوی "گودبای لنین" را متصور شد که در آن بایدن به ماکتی از دفتر بیضی شکل منتقل شود و به او گفته شود که او هنوز رئیس جمهور است. نانسی پلوسی ممکن است هر از چندگاهی از او بپرسد که آیا به پایان رکود بزرگ نزدیک‌تر است یا خیر.
انتهای پیام/
