به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، افراد مبتلا به کلاستروفوبیا اغلب برای جلوگیری از بودن در فضاهای محدود مانند آسانسور، تونل، قطار لوله و توالت عمومی از محیط خارج می‌شوند. اما اجتناب از این مکان‌ها می‌تواند ترس را تقویت کند.برخی از افراد مبتلا به کلاستروفوبیا هنگام قرار گرفتن در یک فضای محدود، اضطراب خفیفی را تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر اضطراب شدید یا حمله پانیک دارند.
بسیاری از موقعیت‌ها یا احساسات مختلف می‌توانند باعث ایجاد کلاستروفوبیا شوند. حتی فکر کردن در مورد شرایط خاص بدون قرار گرفتن در معرض آن‌ها می‌تواند یک محرک باشد.محرک‌های معمول کلاستروفوبیا عبارتند از:آسانسور-تونل‌ها-قطارهای لوله-درهای چرخان-توالت‌های عمومی-اتومبیل‌هایی که قفل مرکزی دارند-شستشوی ماشین-اتاق تغییر اتاق-اتاق‌های هتل با پنجره‌های بسته‌شده-هواپیماها
اگر در ۶ ماه گذشته در مورد قرار گرفتن در یک فضای محدود یا مکان شلوغ احساس اضطراب کرده، یا به همین دلیل از این موقعیت‌ها اجتناب کرده اید، به احتمال زیاد شما تحت تأثیر بیماری کلاستروفوبیا قرار گرفته اید.
اگر مبتلا به کلاستروفوبیای شدید هستید، ممکن است علائم روانشناختی را نیز تجربه کنید:
ترس از دست دادن کنترل
ترس از غش کردن
احساس ترس
ترس از مرگ
بیشتر افراد مبتلا به این فوبیا کاملاً آگاه هستند که مشکلی دارند. بسیاری از افراد بدون آن‌که به طور رسمی تشخیص داده شوند با کلاستروفوبیا زندگی می‌کنند و برای جلوگیری از فضاهای محدود محتاط هستند.اما کمک گرفتن از متخصص با تخصص در رفتار درمانی مانند روانشناس اغلب می‌تواند مفید باشد.با برخورد تدریجی در معرض موقعیتی که باعث ترس شما می‌شود، می‌توان با استفاده از کلستروفیوبیا درمان و درمان کرد. این امر به عنوان حساسیت زدایی شناخته می‌شود.
انتهای پیام/
