به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، تا سال 1954، باور تمام دنيا بر این بود که انسان با توجه به محدودیت‌های فیزیکی که دارد، هیچگاه نخواهد توانست یک مایل را زیر 4 دقیقه بدود.
تا اینکه راجر بنستر در مسابقه ای، یک مایل را در کمتر از 4 دقیقه دوید.
از آن پس در مدت یکسال، حدود 20 هزار نفر، این رکورد را زدند و کم کم این کار به سطح دبیرستانها کشیده شد.
چه چیزی فرق کرد در عرض یکسال؟ هیچ چیز، جز یک کلمه
باور، باور به شدن، باور به امکان، باورتان را تغییر دهید تا زندگیتان تغییر کند.
زمانی که راجر بانیستر تصمیم گرفت رکورد یک مایل در چهار دقیقه را بشکند، مردم بر این باور بودند که بدن انسان نمی‌تواند اینقدر سریع باشد. پزشکان عقیده داشتند که اگر اینقدر سریع بدوید قلبتان منفجر خواهد شد. و علیرغم همه‌ی این‌ها، راجر بانیستر می‌دانست این کار شدنی است.
سپس کارش را شروع کرد. راجر بانیستر با رویکردی علمی سراغ این کار رفت، یعنی برنامه‌ی تمرینی لجام‌گسیخته‌ای برای خود طراحی کرد که در آن هر روز نیم ساعت در زمان استراحت نهار تمرین می‌کرد.
سال 1954 در یک روز خاکستری و ابری، وی با تیم همکارانش یعنی کریس چاتاوی و کریس برشر تاریخ‌ساز شد.
انتهای پیام/
