به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، برای اینکه انتقادمان سازنده باشد و از آن احساس خشنودی کنیم، باید به یک پرسش کلیدی پاسخ دهیم: اینکه اطلاعاتی که می‌خواهیم به طرف مقابل بدهیم؛ چگونه بیان کنیم که طوری آن را بپذیرد که هم از آن سود ببرد و هم به بهبود روابط‌مان کمک کند؟
این پرسش مرکز ثقل مساله را از عیب‌جویی به حل مشکل تغییر می‌دهد و بر این سه کیفیت ضروری انتقاد مثبت و سازنده تاکید می‌کند:
۱) انتقادکننده را وادار می‌کند که به انگیزه‌هایی که برای طرح انتقاد دارد، با تیزبینی و دقت بیشتری بنگرد.
۲) بر امکاناتی که برای تغییر و اصلاح رفتار وجود دارد، تاکید می‌کند.
۳) طرفین انتقاد را نسبت به موضوع انتقاد متعهد می‌کند. یعنی براین نکته تاکید دارد که هر دو طرف در مورد بهبود رفتار موردنظر مسئولیت دارند.
منظور این است که اگر انتقادکننده و انتقادشونده می‌خواهند به هدف انتقاد سازنده که تغییر رفتار خاصی است، دست یابند باید با یکدیگر همکاری کنند.
انتهای پیام/
