به گزارش سرویس بین‌الملل یکتاپرس؛ پس از حمله هوایی هواپیماهای ناشناس به مواضعی در منطقه بوکمال در مرز سوریه و عراق و بمباران مواضع نیروهای الحشد الشعبی و شهادت چهار نیروی حشد، پنتاگون مسئولیت این حملات را بر عهده گرفت.
وزارت دفاع آمریکا با انتشار بیانیه‌ای ضمن قبول مسئولیت این حمله مدعی شد: «جنگنده‌های این کشور به دستور جو بایدن، رئیس جمهور این کشور، حملات دقیقی را به مناطقی در بوکمال در مرز سوریه و عراق انجام داده است.»
اما اهداف آمریکا از این حملات چه بوده است؟
1.انتقام گیری از عراق: شنبه پنجم تیرماه، نخستین رژه نظامی نیروهای «حشد شعبی» عراق با حضور نخست‌وزیر و شماری از شخصیت‌های نظامی، سیاسی و فرهنگی در پایگاه نظامی ابومنتظر المحمداوی (اردوگاه اشرف سابق) برگزار شد و سناریوی آمریکا در تروریستی خواندن حشد را بر هم زد.
بر این اساس یکی از دلایل بمباران بوکمال را می‌توان برگرفته از خشم آمریکا از پیوند دولتمردان عراق و حشد شعبی دانست. آمریکا با این بمباران به زعم خود به دنبال انتقام گرفتن از حقارتی بوده که از عراقی‌ها متحمل شده است.
2.حمایت از تروریسم: با توجه به دستاوردهای اخیر عراق و سوریه در مقابله با گروه‌های تروریستی، بمباران بوکمال را می‌توان بعد دیگر اقدام عملی آمریکا برای حمایت از تروریست‌ها دانست چنانچه در این حملات نه تروریست‌ها بلکه مراکز نیروهای مقاومت و ارتش عراق و سوریه که محور مبارزه با تروریسم هستند هدف قرار گرفتند.
3. فریب افکار عمومی: آمریکا و متحدانش طی ماه‌های اخیر با شکست‌های سنگینی مواجه شده‌اند. وضعیت بحرانی افغانستان که رسما شکست 20 سال حضور آمریکا در این کشور را نشان می‌دهد، شکست رژیم صهیونیستی متحد اصلی آمریکا، در جنگ 12 روزه در برابر مقاومت فلسطین که چالشهای درونی و بیرونی بسیاری برای این رژیم رقم زده است، حماسه ملت ایران و شکست سناریوی تحریم انتخابات، برگزاری رژه بزرگ حشدشعبی عراق با حضور مقامات لشکری و سیاسی، ناکامی سعودی در برابر مقاومت یمن و... بخشی از این ناکامی‌های بزرگ آمریکا را رقم زده است که البته کوتاه نیامدن چین، روسیه و کره شمالی در برابر آمریکا را نیز می‌توان به آن افزود.
با توجه به هزینه‌های سنگین این شکست‌ها برای بایدن که ادعای احیای جایگاه جهانی آمریکا را داشته، موجب شده تا واشنگتن با برجسته سازی مباحثی همچون آنچه مبارزه با داعش در اجلاس رم می‌نامد به دنبال انحراف افکار عمومی از وضعیت بحرانی‌اش در نظام بین‌الملل است.
4. زمینه‌سازی برای اجلاس رم: از نکات قابل توجه در عملکرد آمریکا، برگزاری ناگهانی اجلاس به اصطلاح ائتلاف ضد داعش در رم به ریاست بلینکن وزیر خارجه آمریکا است. آمریکا در حالی با بمباران بوکمال بر آن بوده تا کارنامه‌ای برای آنچه مبارزه با تروریسم می‌نامد برای ارائه در این نشست تهیه کند که در ورای این نشست اهدافی مهم با محوریت استمرار بحران در منطقه را دنبال می‌نماید.
نشست رم از چند منظر برای آمریکا دارای اهمیت است:
نخست آنکه آمریکا بر آن است تا با ادعای اجماع جهانی برای ماندن نیروهایش در منطقه، ضمن دور زدن مصوبه پارلمان عراق مبنی بر خروج از این کشور، از نشست رم برای فشار بر عراق برای ماندن در این کشور بهره گیرد
دوم آنکه در هفته‌های اخیر کشورهای عربی بسیاری حتی عربستان رویکرد تعاملی با سوریه را در پیش گرفته‌اند و حتی احتمال بازگشت دمشق به اتحادیه عرب وجود دارد. این مهم به منزله شکست آمریکا در اعمال تحریم های اقتصادی سزار، ادعای منزوی ساختن سوریه خواهد بود که حیثیت آمریکا را تحت الشعاع قرار می‌دهد.
واشنگتن با دعوت از کشورهای عربی در نشست رم، به دنبال فشار بر این کشورها برای عدم عادی سازی روابطشان با سوریه است تا حداقل، ویترین تقابل عربی با سوریه را حفظ نماید.
سوم آنکه براساس اسناد و مدارک افشا شده توسط روسیه و سوریه، آمریکا به دنبال افزایش حمایت‌های آشکار از گروه‌های تروریستی از جمله کلاه سفیدها در لوای کمک‌های بشر دوستانه است. این طراحی در حالی صورت می‌گیرد که جهانیان این مهم را مطرح می‌سازند که با وجود دولتی با مشروعیت مردمی و مقتدر در دمشق به ریاست بشار اسد، کمک‌های بشر دوستانه می‌تواند از طریق دولت مرکزی سوریه صورت گیرد و نیازی به اقدام یک جانبه آمریکا یا کشورهای دیگر نمی‌باشد.
این مسئله طرح حمایتی آمریکا از تروریست‌ها را با چالش مواجه ساخته است لذا واشنگتن با برگزاری اجلاس رم به دنبال مشروعیت سازی برای دخالت در امور سوریه و حمایت از تروریست‌ها در لوای نام کمک‌های انسان دوستانه است که دعوت از ایرلند و نروژ به عنوان کشورهایی که مسؤول پرونده مسایل انسانی در نیویورک هستند در این چارجوب صورت می‌گیرد.
بهانه بودن ادعای کمک‌های بشر دوستانه زمانی آشکارتر می‌شود که آمریکا سالهاست که اجازه امداد رسانی به آوارگان سوری در اردوگاه الرکبان را که به گفته نهادهای بین‌المللی به یک فاجعه انسانی مبدل شده نمی‌دهد و سعی دارد تا از آنها به عنوان ابزار باج‌گیری بهره برداری نماید.
وضعیت بحرانی پناهندگان سوری در ترکیه، اروپا و آمریکا و عدم توجه دولتمردان مردان کاخ سفید به این فاجعه انسانی خود سندی دیگر بر سیاسی بودن و غیرانسانی بودن ادعای کمک‌های انسان‌دوستانه آمریکا در اجلاس رم است.
با توجه به آنچه ذکر شد می‌توان گفت که بمباران بوکمال و برگزاری اجلاس رم نه برگرفته از اقتدار و قدرت و اجرای ادعای مبارزه با تروریسم و کمک‌های بشر دوستانه بلکه برگرفته از شکست‌های زنجیره‌ای و سیاست‌های بحران ساز آمریکاست که در لوای ادعای تکراری مبارزه با تروریسم و رفتارها بشر دوستانه صورت می‌گیرد.
این رفتارها نشان می دهد که تنها گزینه منطقه برای رسیدن به صلح و ثبات پایدار اخراج آمریکا از منطقه است چرا که آمریکا نه ناجی و حلال مشکلات بلکه خود محور مشکلات است و تا زمانی که حضورش در منطقه ادامه بحران‌ها ادامه خواهد یافت.
انتهای پیام/
