به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، دنیا پر از سروصداست. این صداها برای برخی از افراد خوشایند، برای عده‌ای آزاردهنده و برای برخی به شدت اعصاب‌خردکن است. شاید شما هم با شنیدن برخی از صداهای روزمره واکنش احساسی اغراق‌آمیزی در خودتان دیده باشید، اما به نظر نمی‌رسد همان صداها دیگران را آزار دهد. این وضعیتی است که در صدابیزاری اتفاق می‌افتد، یعنی بیزاری یا نفرت شدید از صداهای خاص!
صدابیزاری چیست؟
صدابیزاری، صدابیزاری گزینشی، یا میسوفونیا یا تنفر از صدا، اختلالی عصبی است که شخص مبتلا به آن با شنیدن برخی صداهای ویژه دچار احساسات منفی شدیدی مثل عصبانیت، گریختن، نفرت و بیزاری می‌شود. این صداها می‌توانند آهسته یا بلند باشند.
امکان دارد صدایی که شما را اذیت می کند صدای نفس های همسرتان و یا صدای خمیازه ی فرزندتان و یا صدای آدامس جویدن همکارتان باشد و شخص در آن لحظه ی خاص تا اندازه ای آزرده و عصبی می شود که تنها احتیاج به ترک آن مکان دارد ، لازم به گفتن است که اشخاص دچار به بیماری میسوفونیا از بیماری خود آگاه هستند اما متاسفانه قادر به کنترل این مشکل نیستند.
این احساسات منفی می‌تواند از متوسط تا زیاد باشد و حتی به اضطراب یا عصبانیت تمام عیار تبدیل شود. همچنین احساس نیاز به ترک سریع مکان هم معمول است. فرد در مواجهه با محرک‌ها ممکن است دچار آشفتگی، حالت تدافعی یا تهاجمی شود. فرد ممکن است با تقلید و شکلک درآوردن، دور کردن خود از محرک یا نشان دادن خشم و عصبانیت به شخص ایجادکنندهٔ محرک واکنش نشان دهد.
بعضی افراد مبتلا به صدابیزاری تلاش می‌کنند تماسشان را با محل یا افراد و موقعیت‌هایی که آنها را در معرض محرک‌ها قرار می‌دهند محدود کنند. متأسفانه این امر همیشه ممکن نیست. در بیشتر موارد نزدیکترین افراد به فرد مبتلا، ایجادکنندهٔ بدترین محرک‌ها (که در صدر آنها صداهای ایجاد شده از دهان قرار دارد) هستند.
فرد مبتلا به صدابیزاری ممکن است روابط اجتماعی خود را محدود کند، تا جایی که روابط شخصی‌اش دچار مشکل یا حتی قطع شود. وجود محرک‌ها در محیط کار می‌تواند باعث شود فرد مبتلا ساعات کاری خود را کاهش دهد یا منجر به ترک شغل شود. افراد مبتلا ممکن است از واکنش‌های خود احساس گناه کنند، خودداری فرد از بیان مشکل برای خانواده و دوستان ممکن است آنها را دچار سردرگمی کند زیرا این افراد نمی‌توانند بفهمند چرا فرد این احساسات منفی را نشان می‌دهد زیرا از نظر آنها دلیلی برای چنین واکنش‌های قوی‌ای در این موارد وجود ندارد.
مهم‌ترین نشانهٔ میسوفونیا واکنش شدید اشخاص به شنیدن صداهایی است که شاید برای دیگران طبیعی باشد یا آنچنان آزاردهنده نباشد. به عبارت دیگر اشخاصی که دچار میسوفونیا هستند به صداها واکنشی نامتناسب نشان می‌دهند. این اشخاص امکان دارد حتی به صدای تنفس دیگران هم عکس العمل نشان دهند و بگویند این صدا آزارشان می‌دهد. نکتهٔ مهم این است که در میسوفونیا بلند یا آهسته بودن صدا اهمیت ندارد.
درمان اختلال صدابیزاری
این اختلال زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما شما می‌توانید یاد بگیرید که آن را مدیریت کنید. درمان اغلب شامل رویکرد چندوجهی است که در آن ترکیبی از صدادرمانی توسط شنوایی‌شناسان و مشاوره‌ٔ حمایتی که روی راهبردهای مقابله‌ای تأکید می‌کند، به کار گرفته می‌شود.
شما می‌توانید دستگاهی شبیه سمعک را امتحان کنید که صدایی شبیه به آبشار در گوش شما ایجاد می‌کند. این صدا ذهن شما را از صداهای محرک منحرف کرده و واکنش‌ها را کاهش می‌دهد. گفتاردرمانی نیز از دیگر درمان‌های استفاده‌شده برای این اختلال است.
سبک زندگی شما نیز در مدیریت مشکل نقش دارد. به طور منظم ورزش کنید، خواب کافی داشته باشید و استرس خود را کنترل کنید. همچینین برای پوشاندن صداهای بیرون می‌توانید از گوش‌گیر و هدست نیز استفاده کنید.
انتهای پیام/
