به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، فرد مبتلا به سندروم تورت ممکن است تند و پشت سرهم پلک بزند یا شانه‌های خود را بالا بیندازد یا صداهای عجیب‌وغریبی از خود درآورد یا ناسزا و حرف‌های توهین‌آمیز بزند.
انواع تیک‌های سندروم تورت
تیک‌ها (حرکات یا صداهای ناگهانی، کوتاه و سریع و متناوب) نشانه بارز سندروم تورت هستند. این تیک‌های عصبی معمولا از نوع خفیف و ملایم تا شدید رخ می‌دهند. تیک‌های شدید معمولا در روابط و کارهای روزمره تداخل ایجاد می‌کنند و از کیفیت زندگی می‌کاهند.
تیک‌های عصبی ناشی از این سندروم در دو دسته کلی طبقه‌بندی شده‌اند:
تیک‌های ساده:
تیک‌هایی هستند که ناگهانی، کوتاه و تکراری‌اند و تعداد کمی از ماهیچه‌های بدن را درگیر می‌کنند.
تیک‌های پیچیده:
این تیک‌ها دربرگیرنده الگوهایی متمایز و هماهنگ‌اند که چندین ماهیچه را درگیر می‌کنند.
دلایل ابتلا به سندروم تورت
علت اصلی ابتلا به سندروم تورت دقیقا مشخص نیست. این سندروم اختلال پیچیده‌ای است که ممکن است ترکیبی از ژنتیک و عوامل محیطی باشد. مواد شیمیایی مغز که پالس‌های عصبی را منتقل می‌کنند (انتقال‌دهنده‌های عصبی)، مانند دوپامین و سروتونین، ممکن است در ایجاد این سندروم نقش داشته باشند.
علائم سندروم تورت چیست؟
تیک ها به عنوان ساده یا پیچیده طبقه بندی می شوند. تیک های حرکتی ساده، حرکات ناگهانی، کوتاه و تکراری هستند که شامل تعداد محدودی از گروه های عضلانی می شوند.
برخی از رایج ترین تیک های ساده عبارتند از:
چشمک زدن و سایر حرکات چشم
حرکات صورت (شکلک)
بالا انداختن شانه
تکان دادن سر یا شانه (حالتی شبیه به لقوه سر)
دوره و روند سندروم تورت چگونه چیست؟
تیک ها پس از ایجاد شدن در طول زمان با نوع، فرکانس، مکان و شدت متفاوت ظاهر می شوند.
اولین علائم معمولا در ناحیه سر و گردن رخ می دهد و ممکن است به عضلات تنه و اندام برسد. تیک های حرکتی به طور کلی قبل از تیک های صوتی پیش می آیند و تیک های ساده اغلب قبل از تیک های پیچیده هستند.
اکثر بیماران قبل از سال های اواسط نوجوانی با اوج شدت تیک و در مراحل پایانی سالهای نوجوانی بهبود می یابند. تقریبا ۱۰ تا ۱۵ درصد از کسانی که تحت تاثیر بیماری قرار دارند، دوره ای پیشرونده یا غیر فعال دارند که تا بزرگسالی بطول می انجامد.
آیا افراد مبتلا به سندروم تورت توانایی کنترل تیک خود را دارند؟
گرچه علائم سندرم تورت غیرارادی است، بعضی افراد گاهی اوقات می توانند سرکوب، استتار، و یا در غیر اینصورت تیک های خود را در تلاش برای به حداقل رساندن تاثیر تیک ها بر عملکردشان کنترل کنند.
با این حال افراد مبتلا به سندروم تورت می گویند اغلب در هنگام سرکوب تیک های خود، فشار بیشتری را تحمل می کنند تا جایی که احساس می کنند که تیک باید بروز پیدا کند(علیه اراده خودشان).
نحوه تشخیص سندروم تورت چگونه است؟
پزشکان پس از تایید اینکه بیمار تا به حال هر دو نوع تیک حرکتی و صوتی را برای حداقل ۱ سال داشته است سندروم تورت را تشخیص گذاری می کنند.
وجود سایر شرایط عصبی یا روانپزشکی همچنین می تواند به پزشکان در تشخیص کمک کند.تیک های معمول اغلب توسط پزشکان متخصص اشتباه تشخیص داده نمی شود.
با این حال، علائم غیر معمول و یا ارائه های غیر معمول (به عنوان مثال، شروع علائم در بزرگسالی) ممکن است نیاز به متخصص خاصی برای تشخیص داشته باشد.
انتهای پیام/
