میوه یا آبمیوه کدام بهتر است؟

به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، آب‌‌میوه طبیعی جزء اصلی بسیاری از رژیم‌های غذایی توصیه‌‌شده است؛ به‌‌ویژه برای کسانی که به سلامتی خود اهمیت زیادی می‌‌دهند و می‌‌خواهند با صرف کمترین زمان، مواد مغذی میوه‌‌ها را جذب کنند. این‌ها را در کنار تبلیغات پُرشماری بگذارید که ادعا می‌کنند عصاره‌‌ی میوه‌ها می‌‌تواند تاثیر مهمی در کاهش وزن و سم‌‌زدایی از بدنتان داشته باشد. اما آیا واقعیت همان‌‌گونه است که گفته می‌‌شود؟

البته واضح است تمام این ادعاهای رنگارنگ حداقل یک کارکرد مهم داشته‌‌اند و آن ایجاد سودآوری بوده است. بد نیست بدانید ارزش بازار جهانی عصاره‌‌ی میوه در سال ۲۰۱۶ به ۱۵۴میلیارد دلار رسید؛ عددی که انتظار می‌رود که در سال‌‌های بعد با رشد قابل‌‌توجهی مواجه شود.

متخصصان تغذیه می گویند؛ خوردن آبمیوه راهکار مناسبی برای رساندن مواد غذایی به بدن شماست اما یادتان باشد در موارد بسیاری خوردن خود میوه ها از آب آن ها بهتر است.
گوشت و پالپ میوه ها خاصیت های زیادی دارند که نباید آن ها را دست کم گرفت.‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌

گرفتن آب میوه ها فرآیندی است که عصاره میوه ها و سبزی ها را بیرون می کشد و این کار معمولاً باعث می شود بیشتر مواد جامد آن که شامل هسته ها و پالپ می باشد از این عصاره جدا شود. مایع حاصل حاوی بیشتر ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان هاست که به طور طبیعی در خود میوه یا سبزی موجود هستند.

اهمیت فیبر

اما الوین، مشاور ارشد بالینی مؤسسه‌‌ی خیریه دیابت بریتانیا می‌گوید که آب‌‌میوه کم‌‌ترین فیبر ممکن را دارد. به همین دلیل است که برخلاف میوه‌ها، فروکتوز درون آب‌میوه به‌‌عنوان «قند آزاد» شناخته می‌شود؛ یعنی قندی مشابه با عسل و شکری که به غذاها اضافه می‌‌کنیم. توصیه‌‌ی سازمان بهداشت جهانی بر آن است که بزرگسالان روزانه بیش از ۳۰ گرم شکر اضافی مصرف نکنند؛ این میزان معادل مصرف ۱۵۰میلی‌لیتر آب‌‌میوه در روز‌ است. اما چرا؟

مشکل این است که با حذف فیبر، فروکتوز با سرعت بیشتری شروع به جذب‌‌شدن می‌‌کند. جهش ناگهانی در قند خون باعث می‌شود که غده‌‌ی پانکراس انسولین تولید کند تا میزان قند را مجددا به یک سطح ثابت بازگرداند. به‌‌مرور زمان، این مکانیسم طبیعی دچار استهلاک می‌‌شود و اینجا است که ریسک ابتلا به دیابت نوع ۲ افزایش می‌‌یابد. در سال ۲۰۱۳ پژوهشگران اطلاعات پزشکی مربوط به ۱۰۰هزار نفر را که در خلال پژوهش‌های سال‌‌های ۱۹۸۶ تا ۲۰۰۹ جمع‌آوری شده بود، آنالیز کردند و دریافتند که مصرف آب‌‌میوه با افزایش ریسک ابتلا به دیابت نوع ۲ در ارتباط است. آن‌ها نتیجه گرفتند از آنجاکه مایعات مسیر معده تا روده را سریع‌تر از جامدات طی می‌کنند؛  آب‌میوه منجر به تغییرات سریع‌تر و شدیدتری در سطوح گلوکز و انسولین بدن می‌شود و این شرایط حتی وقتی که محتویات غذایی آب‌‌میوه کاملا مشابه میوه باشد، همچنان صادق است.

میوه ها و سبزی ها برای بدن خوب هستند. بعضی از آن ها حتی به مبارزه با بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی و سرطان کمک می کنند. در سال های اخیر هم گرفتن آب میوه های مختلف بسیار باب شده است. گرفتن آب میوه ها شامل بیرون کشیدن عصاره از میوه ها و سبزی های تازه می باشد. بسیاری از افراد این کار را به منظور سم زدایی و پاکسازی گوارش انجام داده و بخشی از رژیم غذایی شان می کنند. طرفداران این شیوه معتقدند گرفتن آب میوه ها می تواند جذب مواد مغذی آن را راحت تر کند در حالی که دیگران می گویند این کار باعث محرومیت از مواد مغذی مهمی چون فیبر می شود.

انتهای پیام/