به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، گاهی اوقات پیش می آید که نوجوانان، به دلایل مختلفی دست به انجام کارهای پرخاشگرانه می زنند. مانند پرتاب کردن اشیا به دیگران، استفاده از الفاظ رکیک، و در بدترین حالت، دست بلند کردن روی افراد دیگر، به ویژه والدین.
آزارگری، پدیده‌ای است که در آن یک فرد، به فرد یا افراد دیگری که با او ارتباط دارند، آسیب می‌رسانند.
اینکه آزارگری به خاطر چه عواملی به وجود می‌آید، خود بحثی است که برای پیشگیری از دست بلند کردن نوجوانان بر روی والدین، بسیار حیاتی است.
فرد آزارگر می‌تواند شدت پایینی از خشونت را از خود نشان دهد؛ برای مثال فرد آزار گر ممکن است که برای رسیدن به اهداف خود تنها از تهدید، الفاظ رکیک و... استفاده کند. اما در مواردی، شاهد برخورد‌های شدید تری از افراد آزار گر هستیم که می‌تواند شامل کتک زدن، پرتاب و شکستن اشیا، خرابکاری و... باشد.
در صورتی که فرد آزار گر در مقابل والدین خود، واکنش‌های شدیدی را نشان دهد، ممکن است که دست روی والدین خود بلند کند، تا خواسته هایش را برآورده کنند.
چرا نوجوانان بر روی والدین خود دست بلند می‌کنند؟
همانطور که گفته شد، افراد آزار گر می‌توانند به راحتی بر روی والدین خود دست بلند کنند؛ اما این افراد بدون دلیل تبدیل به اشخاص آزار گر نمی‌شوند.
در ادامه به عواملی که باعث می‌شوند نوجوانان بر روی والدین دست بلند کنند اشاره می‌کنیم.
مصرف مواد
مصرف کردن مواد اعتیاد آور، به طور کلی به عنوان یکی از بزرگترین معضلات جامعه به شمار می‌رود، که به ویژه بر نوجوانان جامعه تأثیر مخرب تری می‌گذارد.
برخی مواد مخدر می‌توانند توانایی تصمیم گیری درست و قضاوت را از فرد مصرف کننده بگیرند، در نتیجه نوجوان به کاری که انجام می‌دهد فکر نمی‌کند و به راحتی بر روی والدین دست بلند می‌کند. البته مصرف مواد مخدر تأثیرات زیان آور بیشتری نیز دارد که در این مقوله نمی‌گنجد.
خشونت والدین
در برخی موارد، این خشونت و تنبیه فیزیکی خود خانواده است که می‌تواند باعث ایجاد این مشکل شود.
برخی والدین با تنبیه فیزیکی فرزندان نوجوان خود، به نحوی احساس غرور جوانی که در آنها، به تازگی به وجود آمده را می‌شکنند. در شرایطی، این امر باعث می‌شود که نوجوان دچار اختلالاتی در روان خود شود، و روی والدین خود دست بلند کند.
در این مورد، والدین باید بدانند که دست بلند کردن روی نوجوانان، به خاطر خطا‌های کوچک و یا بدون دلیل، غرور آنها را در هم می‌شکند و تصویر بدی از والدین، در ذهن نوجوان شکل می‌گیرد.
ترس از آینده نامعلوم
نوجوانی سنی بسیار حساس است که در آن، فرد به فکر این می افتد که برای آینده خود برنامه ریزی کند. به این دلیل است که از نوجوانی به عنوان یک زمان بحرانی در زندگی انسان یاد می شود.
تفکر بیش از حد در مورد آینده و راه های موجود برای پیشروی در آن، می تواند فشار بسیار زیادی بر روی نوجوانان بیاورد؛ اگر نوجوانان نتوانند این فشار را تحمل کرده و آن را از روش درست مهار کنند، ممکن است دست به خشونت زده و والدین خود را مورد ضرب و شتم قرار دهند.
مشاهده محتوای دارای خشونت فیزیکی
امروزه شبکه‌های اجتماعی، فیلم‌های سینمایی و... که ما به طور کلی آنها را به عنوان رسانه می‌شناسیم، می‌توانند شامل موارد خشونت زا و فعالیت‌هایی باشند که مناسب سنین نوجوانان نیست.
نوجوانان به دلیل اینکه مغزشان در بالاترین سطح رشد وجود دارد، نسبت به این نوع از محتوا، واکنش شدید تری نشان می‌دهند و ممکن است از آنها یاد بگیرند که برای رسیدن به خواسته هایشان از ضرب و شتم استفاده کنند.
این دسته از محتوا، امروزه به راحتی برای نوجوانان در دسترس است و متأسفانه مانعی مؤثر برای آن در نظر نگرفته شده است.
راه های جلوگیری از دست بلند کردن نوجوانان بر روی والدین خود
همانطور که گفته شد، مواد مخدر، ترس از آینده، اختلالات روانی و...می توانند از عوامل ضرب و شتم والدین توسط نوجوانان باشند. می توانیم از بسیاری از این موارد جلوگیری به عمل آوریم، و به نوجوانان کمک کنیم تا بتوانند شخصیت خود را به دور از خشونت بسازند.
تلاش کنید که نوجوان خود را از مواد مخدر دور نگه دارید، و از مضرات مواد مخدر با او صحبت کنید. نوجوانان باید به طور دائم کنترل شوند و از دوستان ناباب دور بمانند.
تلاش کنید فرزند خود را نسبت به آینده اش راهنمایی کنید، تا از نگرانی های آن بکاهید. نوجوانان برای اینکه مسیر زندگی خود را به طور درست مشخص کنند، نیازمند راهنمایی و تجربه والدین خود هستند. در غیر این صورت ممکن است والدین خود را به خاطر نگرانی ها و ترس خود، مقصر بدانند و روی آنها دست بلند کنند.
با نوجوانتان حرف بزنید و به او ثابت کنید کارش اشتباه است. برای این کار می توانید الگوهایی را به او معرفی کنید که در یاری رساندن به والدین خود کوتاهی نکردند، و حتی به آنها نگاه بد نیز نکرده اند.
ارزش های اخلاقی، باید از سنین پایین به کودکان آموزش داده شود. هر چه که فرزندان بزرگتر می شوند، امکان تغییر عادات و اخلاق در آنها کمتر می شود؛ در نتیجه سن نوجوانی سن بسیار حساسی است می توان گفت در بعضی موارد آخرین فرصت برای اصلاح مشکلات اخلاقی فرزندان است. البته باید گفت در بعضی موارد نیز اینگونه نیست و خصوصیات اخلاقی متفاوت نوجوانان عامل این تفاوت است.
انتهای پیام/
