به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، شنبلیله یا شنبلید (نام علمی: Trigonella foenum-graecum) گیاهی است از تیره باقلائیان (Fabaceae) و به همین دلیل توانایی همزیستی با باکتریهای تثبیت کننده ازت را داشته و میتواند بخش زیادی از از نیتروزن مورد استفاده خود را تولید کند.شنبلیله گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گلهایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوههای آن زرد تا قهوهای است.این گیاه بومی ایران بوده و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان میروید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف میشود.
شنبلیله گیاهی است که عموما در نواحی اطراف دریای مدیترانه و جنوب آسیا رشد میکند و در کشورهای هند، چین، پاکستان، ایتالیا، مصر، یونان و … به وفور یافت میشود. همچنین از گیاهان بومی کشور ایران به شمار میآید. لازم به ذکر است که علاوه بر برگهای سبز گیاه شنبلیله، دانه شنبلیله نیز سرشار از مواد مغذی میباشد و ارزش غذایی بالایی دارد. این گیاه سرشار از مواد معدنی چون: مس، پتاسیم، کلسیم، آهن، سلنیوم، روی، منگنز و منیزیم میباشد و از نظر ویتامینی نیز دارای انواع ویتامینهای گروه B مانند تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پیریدوکسین، فولیک اسید و نیز ویتامین A و C میباشد. علاوه بر موارد ذکرشده، دانههای این گیاه سرشار از پروتئین، لیزین، تریپتوفان، استروئید ساپونین و دیوسژنین (ترکیبی که خواص شبه استروژنی دارد) میباشد.
نوشیدنی دانه شنبلیله سنگ کلیه را از بین میبرد، عفونتهای ادراری و التهاب مثانه، سوزش ادرار و احساس سوزش در هنگام ادرار را درمان میکند.
گیاه شنبلیله میتواند در مبارزه با مشکلات گوارشی نقش موثری داشته باشد، زیرا با یبوست مقابله میکند و با خاصیت ضد التهابی که دارد، نقش مثبتی در حل مشکل التهاب روده ایفا میکند.
مطالعات نشان میدهد افرادی که 56 گرم دانه شنبلیله را هر روز مصرف میکنند، بعد از 24 هفته سطح کلسترول خونشان به طور چشمگیری کاهش مییابد و 25 درصد ریسک ابتلا به حملات قلبی در ایشان کمتر میشود. علت این مسئله وجود مقادیر فراوانی فیبرهای محلول مانند همیسلولز، ساپونین، موسیلاژ، تانن و پکتین میباشد. این فیبرها باعث میشوند که جذب دوباره نمکهای صفراوی از کولون محدود شود، در نتیجه این نمکها از بدن دفع شوند. با توجه به اینکه کلسترول پیشساز نمکهای صفراوی میباشد، با افزایش دفع نمکهای صفراوی، کلسترول جذبشده از رودهها صرف تولید نمکهای صفراوی میشود و در نتیجه کلسترولی که وارد خون میشود، کاهش مییابد. همین عامل باعث میشود تا شنبلیله به عنوان گیاه کاهنده کلسترول معرفی شود.
شنبلیله برای بهبود قند خون از قدیمالایام شناخته شده است. از دیگر اثرات آن بهبود کلسترول بالا میباشد. شنبلیله برای افراد دیابتی که از کلسترول بالا نیز در رنج هستند، یک تیر با دو نشان است. مطالعات متعدد نشان میدهد مصرف روزانه 500 میلیگرم شنبلیله، تریگلیسرید و کلسترول را کاهش و HDL که کلسترول خوب میباشد را افزایش میدهد.
وجود اسیدآمینه هیدروکسی ایزولوسین در دانه شنبلیله از علل دیگر معروف بودن این گیاه به عنوان گیاهی ضددیابت است؛ زیرا هیدروکسی ایزولوسین باعث تسریع ترشح انسولین میشود. این عامل در کنار اثر کاهندگی قند خون که به وسیله فیبرهای موجود در شنبلیله القا میشود، باعث کنترل قند خون و اثرات ضد دیابتی این گیاه میگردد.
شنبلیله یکی از مواد طبیعی است که به تسکین دردهای قاعدگی کمک میکند. اما توصیه میکنیم اگر از درد شدیدی در دوره قاعدگی رنج میبرید ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
دانه شنبلیله از مقادیر فراوانی موسیلاژ تشکیل شده است که التهاب روده و معده را به وسیله پوشاندن جدار معده و روده کاهش میدهد. افزودن 1 قاشق چایخوری دانه شنبلیله به غذاها برای رفع سوزش سر دل و رفلاکس توصیه میشود. پیشنهاد دیگر حل کردن یک قاشق چایخوری از پودر دانه شنبلیله در آب یا آب میوه قبل از وعده غذایی میباشد. همچنین این گیاه خاصیت هضمکنندگی و ملین دارد و در بسیاری از داروهای گیاهی به عنوان laxative (ملین) استفاده میشود.
انتهای پیام/