درمان مورتون نوروما (گزگز بین انگشتان پا) | یکتاپرس
خوشبختانه نوروم مورتون یک تومور سرطانی کف پا نیست و نوعی گرفتگی کف پا است که به علل مختلفی رخ می دهد که با درمان خانگی یا جراحی رفع میشود.
کد خبر: ۵۰۲۵۴
۰۵:۴۰ - ۰۴ شهريور ۱۴۰۰

درمان مورتون نوروما(گزگز بین انگشتان پا)

به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، مورتون نوروما، نوعی تورم در عصب انتهایی انگشت های پا است که موجب احساس درد مزمن در میان انگشت های سوم و چهارم پا می شود. درمان این عارضه در موارد خفیف به صورت محافظه کارانه انجام می شود، اما درمان قطعی آن به عمل جراحی نیاز دارد. 

مورتون نوروما چیست؟

اندام های پایین تنه متشکل از ساختار عصبی، رباطی و عضلانی متعددی هستند . در میان ساختارهای حیاتی پا، مهمترین قسمت، عصب دیجیتال پلانتار است که با عنوان عصب کف پا و نوروما نیز شناخته می شود. 

عصب دیجیتال پلانتار دارای دو سر اصلی به قسمت جانبی و میانی بدن است. قسمت میانی به سمت داخل بدن امتداد دارد و قسمت جانبی به سمت خارجی بدن منتهی می شود. 

این عصب از میان چهار انگشت اول پا منشعب می شود و حس لامسه ی پوست سه انگشت اول و بخشی از انگشت چهارم را تأمین می سازد. 

زمانی که کارکرد عصب دیجیتال پلانتار مختل گردد، با عارضه ی مورتون نوروما مواجه هستیم. 

مورتون نوروما نوعی تورم خوش خیم در امتداد عصب دیجیتال پلانتار است. همان گونه که بیان کردیم این عصب در میان اول تا چهارم پا قرار دارد. اما در اکثر موارد انگشت های سوم و چهارم پا را درگیر می کند.

در واقع، عصب مذکور با متورم شدن، به استخوان و رباط های عصب پا در فضای متاتارسال فشار وارد می کند و با تحریک و التهاب سازی، منجر به احساس بی حسی، سوزش و سوزن شدن پا می گردد. 

توجه داشته باشید که تاکنون عامل اصلی تورم عصب دیجیتال پلانتار مشخص نشده است.

عوامل دخیل در بروز عارضه ی مورتون نوروما

به طور کلی تورم مورتون نوروما در بانوان، نسبت به آقایان رایج تر است. اصلی ترین عامل شکل گیری این عارضه، پوشیدن کفش های پاشنه بلند است. از آنجایی که کفش های پاشنه بلند، پاشنه ی پا را به سمت بالا هدایت می کنند و انگشتان را در قالبی تنگ و نوک باریک متحمل می سازند، موجب تحریک رشته های عصبی پا می شوند و زمینه ی به وجود آمدن مورتون نوروما را به وجود می آورند.  

ساختار پاهای برخی از افراد، دارای ایراد دفورمیتی می باشد. دفورمیتی حاکی از نوعی اختلال در رشد استخوان بندی دارد که شکل ظاهری پا را تغییر می دهد. 

یکی از ایراد های ساختاری پا، بونیون است که برجستگی انگشت شست و انگشتان کناری آن را به دنبال دارد. افرادی که دچار ایراد های ساختاری در ناحیه ی پا هستند بیشتر از سایر اشخاص در معرض تورم مورتون نوروما قرار دارند. 

یکی دیگر از عواملی که به طور مستقیم در تورم عصب دیجیتال پلانتار و شکل گیری عارضه ی مورتون نوروما نقش دارد، فعالیت های ورزشی قدرتی و دو میدانی است. 

در واقع، ورزش هایی که به کف پا ضربه وارد می کند، با تحمیل ضربه های مکرر، موجب بروز مورتون نوروما می گردد. 

از دیگر عواملی که به طور مستقیم در شکل گیری تورم مورتون نوروما نقش دارند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 پا برهنه راه رفتن

اضافه وزن

فشار مزمن به پا

چرخش عضلات و مفاصل پا 

 کف پای صاف

پنجه ی پهن پا

 قوس بلند کف پا

بد قوارگی مچ پا و انگشتان پا

علائم

مورتون نورما می‌تواند باعث سوزش شدید یا بروز دردی تیز و تیرکشنده در سینه‌ی  پا و بین انگشتان شود که این درد در هنگام راه رفتن بیشتر می‌شود. ممکن است شما مورتون نوروما را به صورت یک برآمدگی کوچک در قسمت جلوی پا حس کنید که معمولا بین انگشت سوم و چهارم قرار دارد اما ممکن است بین استخوان‌های انگشتان دیگر نیز باشد. در صورتی که به مورتون نوروما مبتلا هستید، ممکن است یکی یا تعداد بیشتری از علائم زیر را داشته باشید:

گز گز بین انگشتان پا و مورمور، سوزش، یا بی‌حسی

درد

احساس وجود داشتن چیزی در سینه‌ی پا و یا احساس وجود داشتن برآمدگی در کف کفش یا جوراب

راه های پیشگیری از مورتون نوروما

اصلاح فعالیت های ورزشی

کفش های مناسب

وزن ایده آل

نشانه های مورتون نوروما

در ابتدای بروز عارضه ی مورتون نوروما از لحاظ ظاهری تغییری در ناحیه ی پاها مشاهده نمی شود. اما فرد ممکن است در قسمت سینه ی پا احساس سوزش و به خواب رفتگی پا داشته باشد. 

این عارضه در آغاز شکل گیری، منجر به احساس سوزن شدن پا در فرد می شود که به مرور زمان به مثابه ی یک شوک الکتریکی درد ناخوشایندی را در فرد به وجود می آورد. 

اکثر بیماران درد را به صورت گرفتگی عضلات جلو پا و انگشت ها، فرو کردن میخ، چاقو و سوزن در پا توصیف می کنند. 

از دیگر نشانه های تغییری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

احساس وجود ریگی در داخل کفش یا قدم گذاشتن بر روی تیغ های تیز

تیر کشنده

از دست دادن حس لامسه در قسمت انگشتان پا

احساس درد در هنگام راه رفتن

روش های تشخیص مورتون نوروما

ابتدایی ترین شیوه ی تشخیص عارضه ی مورتون نوروما، معاینه ی بالینی و شرح حال بیمار به صورت فیزیکی است. در صورتی که پزشک تشخیص به وجود توده یا حساسیت در ناحیه ی قدامی دهد، به منظور تشخیص علل بیماری، فرد را برای تصویر برداری آماده می کند.

اشعه ی ایکس

در اکثر موارد تصویربرداری به وسیله ی اشعه ی ایکس در خصوص رد کردن فرضیه ی سایر عوامل درد پا، نظیر شکستگی مورد استفاده قرار می گیرد. 

سونوگرافی

به موجب بافت نرمی که اختلال مورتون نوروما دارد، سونوگرافی روش تشخیصی مناسبی برای این عارضه به شمار می آید. 

امواج صوتی در سونوگرافی، تصاویری زنده را از رشد بافت نرم و اعصاب ارائه می دهد. علاوه بر این، التهابات اطراف استخوانی را نیز به نمایش می گذارد. 

عده ای از متخصصان از تصویربرداری ام.آر.آی استفاده می کنند. ام.آر.آی با وجود شفاف سازی نسج نرم، روش مناسبی برای تشخیص مورتون نوروما نمی باشد. زیرا در این آزمایش، حتی در افرادی که احساس درد ندارند، نوروما مشاهده می شود.

فیزیوتراپی مورتون نوروما

درمان از طریق  فیزیوتراپی با هدف کاهش تحریک عصب های پا صورت می گیرد. فرد فیزیوتراپیست با بررسی وضعیت نحوه ی قرار گیری پا، تکنیک های متعددی را برای تقویت ماهیچه های پا به بیمار ارائه می دهد. 

در مواردی که فیزیوتراپیست تشخیص به وضعیت حاد بیمار دهد، او را از انجام هرگونه فعالیت منع می کند و در راستای کاهش درد پاهای او، نوعی پد گرد را میان پنجه های پا قرار می دهد. 

روند درمان فیزیوتراپی به وسیله ی تکنیک درمان دستی، ورزش درمانی و باز آموزی عضلانی تکمیل می شود. 

ورزش درمانی مورتون نوروما

ورزش درمانی شامل تمرینات کششی و تقویتی است که با درگیر سازی عضلات ناحیه ی پا موجب کاهش احساس درد در بیمار می شود. 

ورزش هایی نظیر تعادل بر روی یک پا، کشش ساق پا و کشش فاسیت کف پا در مهار تورم مورتون نورما مؤثر هستند. 

انتهای پیام/

این خبر را به اشتراک بگذارید:

ارسال نظرات
از اینکه دیدگاه خود را بدون استفاده از الفاظ زشت و زننده ارسال می‌کنید سپاسگزاریم.
نام:
ایمیل:
نظر: