به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، گیاهی است از خانواده Amaryllidaceae، گونه های متعدد و مختلفی دارد. گیاهی است معمولا بدون ساقه ،برگ های آن ریشه ای و به طور گروهی مستقیما از ریشه خارج می شوند، برگهای بزرگ،پهن،دراز به طول تقریبا دو متر،ضخیم،گوشتی،زیر برگ ها محدب و برآمده و روی برگها مقعر به رنگ سبز خاکستری. کناره برگها دارای تیغ های تیز و خیلی محکم و زرد مایل به سبز متعدد در اطراف محور شاخه گل دهنده که از وسط برگها بیرون می آید قرار دارند.
طول محور گلها در بعضی گونه ها به ۸-۹ متر می رسد، آرایش گل های آنس از چندین سال (شاید پس از ۳۰-۴۰) سال ظاهر می شود،سابقا معتقد بودند که در برخی گونه ها پس از یک قرن است و در مناطق گرم آسیا و آمریکا انتشار دارد.در ایران گونه ای از آن به طور وحشی در بلوچستان در باغ های نصیرآباد می روید و در باغبانی نیز به عنوان گیاه زینتی پرورش داده می شود.
خواص درمانی :
اگر مغز گیاه خورده شود،تب را قطع می کند.
مغز آن را ضماد کنید،برای التیام دادن زخم نافع است.
ضماد شیره تازه آن برای تسکین درد دندان و رفع نارحتی چشم مفید است.
برگ آگاو
ترکیب شیمیایی:
ماده هکوژنین، استروئید ساپوژنین، هکوژنین، ساپوناز، سیزال
خواص درمانی :
شیره تازه آن را بگیرید و بنوشید،ملین ،مدر و قاعده آور است،در موارد کمبود ویتامین C در بدن داروی مفیدی است.
ریشه آگاو
ترکیب شیمیایی:
نوعی قند به نام آگاوژ، ساپونین، رزین
خواص درمانی :
آب دم کرده آن را بنوشید،مدر ،معرق و ضدعفونی کننده است.
انتهای پیام/
