به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) یک آنتیبیوتیک فلوروکینولون است که بر انواع مختلف عفونتهای باکتریایی تأثیر میگذارد. نامهای برندهای مختلف دارو شامل سیپرو (Cipro)، سیپرو ایکسآر (Cipro XR)، پروکین ایکسآر (ProQuin XR) میشود. در گذشته این دارو برای درمان طاعون و سیاهزخم کاربرد داشت. در حال حاضر، باید تنها در عفونتهایی مورد استفاده قرار گیرد که آنتیبیوتیک کمخطرتری بر روی بیماری مؤثر نباشد.
سیپروفلوکساسین برای درمان عفونت های باکتریایی مختلف از جمله موارد زیر تجویز می شود:
سینوزیت حاد
عفونت استخوان و مفصل
عفونت حاد پروستاتیت
اسهال عفونی
عفونت قسمتهای تحتانی دستگاه تنفس
ذاتالریه منتقل شده از بیمارستان
عفونتهای پوستی
عفونتهای مجاری ادراری
سیاه زخم
سیپروفلوکساسین میتواند بسیاری از عفونتهای باکتریایی را درمان کند. این دارو که از خانوادهی آنتیبیوتیکهای فلوروکینولون است، میتواند رشد باکتری را متوقف کند و از این طریق با بیماری مبارزه کند. باید بدانید که این نوع آنتیبیوتیک تنها بر عفونتهای مربوط به باکتریها تأثیرگذار است. نمیتوان سپروفلوکساسین را برای عفونتهای ویروسی از جمله سرماخوردگی و آنفولانزا استفاده کرد.
استفادهی بیشازحد یا غیرضروری این دارو، مانند هر آنتیبیوتیک دیگری، باعث کاهش عملکرد آن میشود. این دارو که فقط برای بزرگسالان کاربرد دارد، به صورت قرص، محلول سوسپانسیون و محلول تزریقی در دوزهای مختلف ارائه میشود.
در صورت حساسیت داشتن به دارو، یا انواع دیگر فلوروکینولونها مانند لووفلوکساسین (levofloxacin)، ماکسیفلوکساسین (moxifloxacin)، نورفلوکساسین (norfloxacin) و اوفلوکساسین (ofloxacin)، باید از مصرف این دارو خودداری کنید. اگر از داروی تیزانیدین (tizanidine) استفاده میکنید، از مصرف سیپروفلوکساسین بپرهیزید.
سیپروفلوکساسین ممکن است باعث ایجاد ورم یا پارگی در تاندون (رباط) شود، مخصوصا رباط آشیل که در پاشنه قرار دارد. این امر ممکن است هنگام درمان یا چند ماه پس از استفادهی دارو رخ دهد. مشکلات تاندون در کودکان، بزرگسالان مسن، افرادی که داروهای استروئیدی مصرف میکنند و کسانی که پیوند عضو داشتهاند بیشتر به چشم میخورد.
آرتروز یا مشکلات تاندون، استخوان یا مفصل (مخصوصا در کودکان).
دیابت یا قند خون پایین.
مشکلات سیستم عصبی.
سکته یا مشکل در گردش خون.
مشکل قلبی یا حمله قلبی.
این دارو را دقیقا طبق دستور پزشک خود مصرف کنید. تمام دستوراتی که روی برچسب دارو نوشته شده و کاغذهای راهنمای آن را بخوانید. این دارو باید به صورت منظم در زمان مشخصی از روز، با غذا یا بدون آن مصرف شود.
شربت سوسپانسیون خوراکی را به مدت ۱۵ ثانیه قبل از اندازهگیری دوز تکان دهید. برای اندازهگیری میزان مصرف از یک سرنگ یا وسیلهی اندازهگیری مخصوص دارو استفاده کنید. سوسپانسیون این دارو نباید از طریق لولهی غذادهی داده شود.
قرصهای سیپروفلوکساسین را کامل قورت دهید و آن را خرد نکنید، نجوید و نشکنید. در هنگام مصرف دارو آب زیادی بنوشید.
حتی اگر علائم شما به سرعت برطرف شدند، تمام داروی تجویز شده را مصرف کنید. اگر به میزان کافی از این دارو دریافت نکنید، خطر ابتلا به عفونت مقاوم به این دارو در شما بالا میرود. داروی خود را با اشخاص دیگر به اشتراک نگذارید.
سیپروفلوکساسین را باید در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهدارید. اجازه ندهید که حالت مایع این دارو منجمد شود. پس از ۱۴ روز داروی استفاده نشده را دور بریزید.
اگر به طور منظم از قرص یا شربت سوسپانسیون استفاده میکنید، در اولین فرصت دارو را مصرف کنید. اگر تا نوبت مصرف بعدی شما کمتر از ۶ ساعت مانده است، میتوانید از دوزی که فراموش کردهاید صرف نظر کنید.
اگر از قرصهایی با تأثیر طولانی استفاده میکنید، در اولین فرصت دارو را مصرف کنید. اگر تا نوبت مصرف بعدی شما کمتر از ۸ ساعت مانده است، میتوانید از دوزی که فراموش کردهاید صرف نظر کنید.
در صورت مشاهده علائم آلرژیک به سیپروفلوکساسین از جمله کهیر، تنفس مشکل، ورم در صورت یا گلو یا واکنش های شدید پوستی (تب، گلو درد، سوزش چشم ها، درد پوست، جوش های پوستی قرمز یا ارغوانی که پخش شده و باعث تاول یا پوسته پوسته شدن می شود) به اورژانس مراجعه کنید.
مشکلات تاندون
اثر منفی روی اعصاب که می تواند به آسیب عصبی دائمی منجر شود
تغییرات جدی رفتاری یا خلق و خو بعد از مصرف تنها یک دوز
کاهش شدید قند خون که ممکن است به کما منجر شود
علائم کاهش قند خون همچون سردرد، گرسنگی، تعریق، تحریک پذیری، سرگیجه، حالت تهوع، ضربان قلب سریع، احساس اضطراب یا لرزش
علائم عصبی در دست ها، بازوان، پاها شامل بی حسی، ضعف، سوزن سوزن شدن یا درد سوزنده
تغییرات جدی رفتاری یا خلق و خو مانند عصبی شدن، گیجی، آشفتگی، پارانویا، توهم، مشکلات حافظه، تمرکز مشکل، افکار مرتبط با خودکشی
علائم پارگی تاندوم شامل درد ناگهانی، ورم، کبودی، حساسیت به لمس، سفتی، مشکلات حرکتی یا صدای ناگهانی هر یک از مفاصل (تا زمانی که از مراقبت های پزشکی برخوردار شوید به مفاصل استراحت دهید)
داروی سپروفلوکساسین را با محصولات لبنی مانند شیر یا ماست، یا آبمیوههایی با کلسیم اضافه مصرف نکنید. میتوانید این موارد را با وعدههای غذایی خود میل کنید، اما نباید به تنهایی هنگام مصرف این دارو استفاده شوند.
داروهای آنتیبیوتیک ممکن است باعث ابتلا به اسهال شوند، که ممکن است نشانهی یک عفونت جدید نیز باشد. اگر به اسهال خونی یا رقیق دچار شدید، قبل از استفاده از داروی ضداسهال با پزشک خود تماس بگیرید.
سیپروفلوکساسین ممکن است باعث شود به آسانی دچار آفتابسوختگی شوید. از نور آفتاب و حمامهای آفتاب دوری کنید. هنگامی که از خانه خارج میشوید از ضدآفتاب و لباسهای محافظ استفاده کنید. اگر پس از بودن در آفتاب دچار سوزش شدید، قرمزی،خارش، جوش پوستی یا التهاب شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.
انتهای پیام/